Dag 15: Van Orlando naar Zoetermeer

Voor de zekerheid had ik de wekker voor vandaag maar gezet. Het was achteraf niet nodig,we waren rond 05:30 al wakker. Toch maar blijven liggen tot 07:00.

Dit was ruim op tijd om voor 10:00 klaar te zijn en uit de condo te vertrekken.

Alllereerst hebben we nog van een lekker ontbijt genoten met pancakes van de Walmart die we echt te laat hebben ontdekt, een bagel van de Dunkindonuts en een lekker glas jus d´orange.

Bij het vliegveld sprak het allemaal voor zich, er staat goed aangegeven waar de auto ingeleverd moet worden. Een dame liep rond de auto om te controleren of er niets aan de hand was en daarna printte ze een bonnetje uit als bewijs dat de auto in goede staat was ingeleverd.

Ook de balie van United Airlines was zo gevonden, we konden zo doorlopen. Daar check je eigenlijk zelf in, wel met aanwijzingen van de baliemedewerkster en lever je de koffers in.

Ondanks dat we toch wel behoorlijk hebben geshopt, viel het allemaal reuze mee met het gewicht. We hebben wel bewust op de heenreis wat oudere kleding en schoenen gedragen en hebben dus de nodige dingen weggegooid. Hierna zijn we meteen doorgelopen naar de paspoortcontrole waar wel een behoorlijke rij stond maar we hebben er uiteindelijk maar een minuut of 10 gewacht.

Met de shuttle gingen we richting de gate met het idee om daar nog even de winkeltjes te bekijken. Wat winkeltjes betreft viel het tegen.

De vlucht naar Washington vertrok op tijd om 13:45 en verliep rustig. De koffers hoefden we dit keer niet tussendoor op te halen want die werden nu automatisch doorgelabeld.

Altijd een verrassing of de koffers er dan zijn in Amsterdam want we hebben in het verleden al een paar keer meegemaakt dat de koffers er niet waren. In 1988 was zowel op de heen als de terugreis het doorlabelen niet goed gegaan en naar zuid Spanje is het ook 2 x mis gegaan ondanks dat dit wel een rechtstreekse vlucht was.

Er zat niet zo heel veel tijd tussen de twee vluchten, we kwamen aan om 15:35 en de volgende vlucht vertrok om 17:45 dus voordat we het wisten zaten we alweer in het vliegtuig naar Amsterdam.

Wat ons opviel was dat er best wel veel amerikanen in het vliegtuig zaten.

Dat besef je niet altijd, voor ons is het gewoon maar Amsterdam is natuurlijk wel een behoorlijke toeristische trekpleister.

We herkende meteen een stewardes van de heenreis. Net zoals de heen reis vonden wij ook dit keer de stewardessen niet echt vriendelijk, eigenlijk gewoon kortaf. Ook heel on-Amerikaans, bij onze reizen valt het gedrag van Amerikanen ons altijd op in positieve zin, altijd een vriendelijke begroeting, een glimlach en/of een bemoedigend knikje. (Kees, ze leken een beetje op Jose Pl.)

Een voorbeeld daarvan was bv dat Melvin de eerste keer niets wilde drinken, hij kreeg toen ook niet, zonder dat eerst te vragen, het zakje pepsels wat erbij gegeven werd.

De vlucht van Washinton naar Amsterdam liep voorspoedig en was ook korter, uiteindelijk scheelde dat met de heenreis vijf kwartier.

Er was uiteraard weer een hele rij films waaruit gekozen kon worden, dit keer de eastbound.

Het vliegtuig zat niet helemaal vol, ongeveer de helft Amerikanen en de helft Nederlanders.

Eigenlijk is de reis omgevlogen, uiteraard konden we weer kiezen tussen pasta or chicken, dit keer kozen we allemaal voor chicken. Het was wel anders klaar gemaakt, vorige keer was het een kipfiletje, nu waren het kipblokjes in een lekker sausje. De smaak was overigens erg goed.

Ongeveer een uur voor de landing kregen we nog een klein ontbijtje wat bestond uit een soort appelbroodje en een bakje vruchtenyoghurt.

Al met al vloog de tijd om en voor we het wisten stonden we op schiphol wat meteen vertrouwd aanvoelde. Geen idee overigens waar we precies overheen vlogen toen we voor het eerst het land weer in vlogen. Het was inmiddels 15 juli 06:48. Ook hier ging de paspoortcontrole vlot. De koffers duurde wat langer, gelukkig was het doorlabelen goed gegaan en waren ze er alle vijf.

Achteraf hoorden we van de problemen met koffers voor mensen die deze week vertrokken zij naar diversen bestemmingen ivm een storing bij de bagageafhandeling.Hierna gingen we door het poortje niets aan te geven waar 6 man marechausee voor ons gevoel iedereen dreigend aankeken. We werden er echter niet uitgepikt dus konden wij meteen door naar de bus richting parkeerplaats 3 waar de auto de afgelopen 2 weken heeft gestaan.

Maurice had de rij in zijn telefoon genoteerd dus ook de auto was zo weer gevonden.

Het verkeer op de A4 reed redelijk door dus binnen een redelijke tijd waren we weer thuis wat altijd een beetje vreemd aan doet als je binnen komt stappen. Alles in de tuin stond nog op zijn plaats ondanks 2 x een behoorlijke storm.

Omdat wij tussen 10:00 en 11:30 Jessie moesten ophalen besloten we om niet even te gaan slapen maar voorlopig op te blijven. Zij heeft het naar ons idee erg naar haar zin gehad in het pension in Hendrik Ido Ambacht. Was wel enorm moe, ging bij thuiskomst meteen liggen en is bijna niet meer van haar plaats gekomen. Niet zo gek natuurlijk want zij heeft er met een behoorlijk aantal honden kunnen spelen op de buitenplaats en haar kennende heeft ze geen minuut stil gelegen, ze blijft gaan.

(Inmiddels is het al vrijdag en begint ze langzaam weer meer in beweging te komen)

De rest van de dag heb ik de koffer uit gepakt, gewassen en alles weer opgeruimd, Maurice is de nodige boodschappen gaan doen.

In de middag waren we eigenlijk allemaal behoorlijk moe en hebben we ongeveer een uurtje wat geslapen, langer niet omdat we bang waren dan in de avond niet te kunnen slapen.

In de avond konden wij eigenlijk allemaal niet meer onze ogen open houden en zijn we rond half 8 het bed in gedoken. We hebben daarna goed geslapen tot de volgende ochtend.

Jordy had zich overigens vergist en dacht woensdag al thuis te zijn, hij moest om 18:00 al weer werken en had daarna een feestje dus hij is wel meteen zijn bed in gedoken.

Om 02:00 was hij thuis wat eigenlijk voor zijn doen vrij vroeg is en stond om 10:00 weer vrij fris beneden.

Zelf had ik ook al bedacht dat het misschien beter is bij thuiskomst een paar uurtjes te slapen, ik denk dat je je dan 's avonds beter voelt en gewoon op de normale tijd naar bed gaat maar dat is iets om een volgende keer uit te proberen.

Tot zover het verhaal van onze vakantie. Ik zal vandaag of morgen nog een soort afsluiting schrijven.